اس ام اس آشتی-سری یک

اس ام اس آشتی

بوسه ام را می گذارم پشت در/قهر کردی، قهر کردم، سر به سر

تو بیا، در را تماما باز کن/هر چه می خواهی برایم ناز کن

من غرورم را شکستم، داشتی؟/آمدم، حالا تو با من آشتی؟

.

.

.

چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین/جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین

حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم/طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین.

.

.

.

به خاطر یافتن مقصر، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.

بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای می ماند

خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند.

.

.

.

قهر مکن ای فرشته روی دلارا/ناز مکن ای بنفشه موی فریبا

طعنه و دشنام تلخ این همه شیرین/چهره پر از خشم و قهر این همه زیبا

ناز تو را می کشم به دیده منت/سر به رهت مینهم به عجز و تمنا.

.

.

.

همیشه رفتن بهترین نیست

گاهی میان رفتن و ماندن هیچ فرقی نیست

چه قهر باشیم چه آشتی

اصل درست این است که عزیزان ما در خانه دل ما جای دارند.

.

.

.

بهانه می تراشی و مرا عذاب میدهی/به روح بی قرار من تو اضطراب میدهی

دلم پر از گلایه ها تنم اسیر درد و خون/ولی تو قهر با دلم برای لحظه ای مکن.

.

.

.

بیا با پاک ترین سلام عشق آشتی کنیم/بیا با بنفشه های لب جوب آشتی کنیم

بیا از حسرت و غم دیگه باهم حرف نزنیم/بیا بر خنده این صبح بهار خنده کنیم.

.

.

.

از تو به یک حرف ناروا نکشم دست/و ز سر راه تو دلربا نکشم پا

عاشق زیباییم اسیر محبت/هر دو به چشمان دلفریب تو پیدا.

.

.

.

یه روزی گله کردم من از عالم مستی/تو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستی

من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید/تو قهر کردی قهرت مصیبت شد و بارید

پشیمون و خستم اگه عهدی شکستم/آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم.

.

.

.

مهم نیست کی مقصر است

باور کن مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است

در پایان زندگی خواهیم گفت: کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم

تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم

پس نازنین بیا آشتی کنیم با مهر

.

.

.

دوستی را دوست، معنی می دهد/قهر هم با دوست، معنی می دهد

هیچ کس با دشمن خود، قهر نیست/قهری او هم نشان دوستی است.

.

.

.

جنس من از آهن و از سنگ نیست/من دلم تنگ است و یار دلتنگ نیست

حال دل از من نمی پرسی چرا/حال پرسیدن که دیگر ننگ نیست.

.

.

.

منو ببخش تنهام نزار، برای آخرین بار/تنهام نزار، بی من نرو، نگو خدانگهدار.

.

.

.

اینقدر نگو: اگه ببخشم کوچک می شوم

اگه با گذشت کردن کسی کوچک می شد، خدا اینقدر بزرگ نبود.

.

.

.

برام بمون، بهونه باش برای دل سپرد/نزار که آرزوم بشه یه روزی بی تو مردن.

.

.

.

منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم/منو بخشیدی و من چشمامو بستم

تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم/که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم

منو ببخش، منو ببخش.

.

.

.

منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم/می سوزم و خاموشم تو خودم اشک میریزم

منو ببخش اگه خیلی بهت بدی کردم.

.

.

.

گر تو را از ابلهی کردم رها، بر من ببخش/بر سر پیمان نه بر مهر و وفا، بر من ببخش

راه و رسم عاشقی را نابلد چون کودکان/اشتباه و ناروا کردم خطا، بر من ببخش.

.

.

.

من رو ببخش نه به خاطر اینکه من لایق بخشش هستم

بلکه تو لایق آرامش هستی من آرامش تو رو حتی به آرامش خودم نیز ترجیح میدم.

.

.

.

منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو

منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو.

.

.

.

اگه راهم این روزا از تو یکم دوره ببخش/توی زندگی آدم یه وقتا مجبوره ببخش.

.

.

.

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم/هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره/هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره.

.

.

.

چنین گفت زرتشت:

عاشق عاشقی باش و دوست داشتن را دوست بدار. از تنفر متنفر باش، به مهربانی مهر بورز، با آشتی آشتی کن و از جدایی جدا باش